วันเสาร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2552
วันพุธที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2552
ขงจื๊อบอกว่า.
i hear and i forget
i c and i remember
i do and i understand
ถ้าได้ยินจะลืม
ถ้าเห็นจะจำ
ถ้าได้ทำจะเข้าใจ.
i c and i remember
i do and i understand
ถ้าได้ยินจะลืม
ถ้าเห็นจะจำ
ถ้าได้ทำจะเข้าใจ.
วันอังคารที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2552
โควต้าสาวอีสาร
บ้าไปแล้ว!!
ตอนอยู่ป.6 รู้จักคำว่า โควต้าบ้านใกล้ ครั้งแรก
พอเป็นสาว รู้จักคำว่า โควต้าสาวอีสาน ครั้งแรก??
โรงพยาบาลยันฮี ลด 50% สำหรับสาวอีสานที่ต้องการเสริมจมูก (เพื่อ?)
สาวใต้ได้มั้ย... ไม่ได้ไม่มีโควต้า (เพื่อ?)
โควต้านี้มีมา จะเอาฮาหรืออะไรว่ะ เรียกคนคิดมาคุยกันหน่อย
บ้าไปแล้ว!!
ตอนอยู่ป.6 รู้จักคำว่า โควต้าบ้านใกล้ ครั้งแรก
พอเป็นสาว รู้จักคำว่า โควต้าสาวอีสาน ครั้งแรก??
โรงพยาบาลยันฮี ลด 50% สำหรับสาวอีสานที่ต้องการเสริมจมูก (เพื่อ?)
สาวใต้ได้มั้ย... ไม่ได้ไม่มีโควต้า (เพื่อ?)
โควต้านี้มีมา จะเอาฮาหรืออะไรว่ะ เรียกคนคิดมาคุยกันหน่อย
บ้าไปแล้ว!!
วันศุกร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2552
ดาดฟ้าพระนครบาร์
58/2 สี่แยกคอกวัว
ราชดำเนินกลาง พระนคร
กรุงเทพฯ 10200
เรียน ผู้ชอบกินดื่มบรรยากาศ
เรือง แนะนำร้านเกือบร้าง
เนื่องด้วยวันก่อนจะไปเที่ยวตรอกข้าวสาร แต่หาที่จอดรถไม่ได้เวียนไปสามรอบ นึกว่ามาฆบูชาแต่ก็ยังหาไม่ได้ เลยโมโห จอดมันฝั่งตรงข้ามไปเลย ก็ว่ามีที่แน่แต่เปลี่ยวจัง เลยลองดู เชือป่ะ ร้านกินข้าวฝั่งนั้น แต่ละร้านเท่ห์ๆ ทั้งนั้นเลย มาข้าวสารบ่อยมาก แต่ไม่เคยรู้เรืองแค่มันอยู่อีกฝั่งนึงอ่ะ วันไหนไปข้าวสาร วันนั้นคือเตรียมตัวไปมันส์ ฝั่งตรงข้ามมันเงียบๆไม่เคยใส่ใจ
เพราะฉนั้นจอดรถแล้วเราก็เดินเล่นสำรวจความรู้จักใหม่ เอาแค่เดินเล่น ท่องไว้แล้ววันนี้ต้องมันส์ เดินไปเดินมา ไม่ถึงข้าวสารสักที เดินไปเดินมาfeelเปลี่ยน(สะงั้น) เราก็เลยลดตัวลงมา เออนั่งกินข้าวดูคนก็ได้วุ่ย แต่ละร้านน่านั่ง คนก็น่ามองทั้งนั้นเลย แต่ไม่ว่างสักที่ เซงวะเนอะ เหนือยแล้วอ่ะ
ไม่เอาอะไรแระ ร้านไหนก็ได้ กินข้าวกลับบ้านนอน กลับไปที่จอดรถอยู่ตรงหน้าร้านพระนครบาร์ เออ.... ร้านนี้แหละ เปิดประตูเข้าไปมีผู้หญิงสวยๆสี่คนนั่งเล่นไพ่มั้ง แล้วรอบๆหอ้งก็มีจักรยาน ข้าวของ กล่องอารัยไม่รู้ รกไปหมด อารัยของกูว่ะเนี่ย กินไม่เลือกเลยจริงจริง บ้านอาม่าที่ไหนว่ะ
ผู้หญิงสี่คนนั้นก็ชี้ไปข้างบนแล้วบอก เชิญค่ะ หือ!! รู้ป่ะเนี่ยว่าจะมากินข้าว? พอขึ้นไปชั้นสองไม่มีรัย(ชี้ให้ไปไหนว่ะ) ชั้นสาม เป็นแกลอลี่โชว์งานสวยทั้งนั้นเลย แปลกดีเหมือนที่ต่างประเทศเลย(เห็นในโททัด) อ๋อ ชี้ขึ้นมาคงคิดว่าเราอยากมาดูงานศิลป์ เหนมีบันได มีไฟ ข้างบนมีไรอ่ะ? เงยหน้าขึ้นไป เป็นดาดฟ้า ขึ้นไปคนเต็มเลย เสียงดังเจี๊ยวจ๋าว เหมือนเป็นปาร์ตี้ส่วนตัว เพราะที่มันไม่ได้กว้างมาก แล้วก็มีบ๋อยมาเชิญไปนั้งที่โต๊ะ อ๋อ ร้านอาหารหรอว่ะ
วันนี้จับพลัดจับพลู มาเยอะแล้ว เลยไม่คิดว่าจะมาถูกความต้องการ เราเลยนั่งกินข้าวกัน มองไปข้างนอกรอบๆดาดฟ้า เราเห้นทุกร้านที่เราอยากนั่งแต่ไม่ได้นั่ง เห็นข้าวสาร เห็นภูเขาทอง เห็นที่ทำงาน ไฟตึกการบินไทยสว่างหลาเลย เห็นร้านอื่นๆ ที่อยู่บนดาดฟ้าเหมือนกัน ห้าห้าห้าสุดยอดร้านอยู่ที่นี้นี่เอง ต้องให้หลงถึงจะดีที่สุดหรอว่ะ?
ปล. ที่อยุ่ร้านอยู่ด้านบนสุดจะได้ไปแล้วกินทั้งบรรยากาศ และอาหารได้เลย ไม่ต้องหลงไปที่อื่น กินที่นี้ เหมือนได้กินทุกร้าน เห็นหมด
ด้วยความหลงและมันส์เก้อ
กัญ-ญาวี
วันพุธที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2552
หมุดเร็ว หมุดช้า ยังไงก็ยังหมุนไป.
การนอนนี่มันบำบัดได้ดีจิง จิง
ผ่านไปแค่ประมาณ 8ชั่วโมงเอง
ที่จะเกิดอารัยก็ให้มันเกิด
อยากทำรัยก็ทำ(ตามความเหมาะสม)
แต่ที่สำคัญ อย่าให้ใครมาโจมตีเราได้
ดูตัวเองสะด้วย ถ้าไม่แข็งแรง ภูมิต้านทานน้อย ชั่วโมงบินต่ำ
ก็เฟดตัวเองออกมา
มันเป็นวัฏจักรควีน มันหมุนไปเรื่อย เรื่อยแหละ
หมุนช้า หมุนเร็ว แต่มันก็หมุนอยู่
นี่ก็เหมือนโอกาศ ที่เค้าเคลียร์ทาง ให้เราเจออย่างอื่นที่ดีกว่า
หรือ อาจจะแย่กว่า ไว้เป็น study case (สะสมชั่วโมงบินไง)
ต่อไป จะได้control ได้ แล้วจะได้เล่นกับอุปสรรคที่เข้ามาอย่างสนุกสนาน
(เขียนไป เขียนไป ยิ่งอารมณ์ดี เหมือนเคลียร์กับตัวเอ่งดีอ่ะ สอนตัวเองนี่มันง่ายดีจัง เชื่อฟังกันดี)
าเคจบเหอะยาวแล้ว เคลียร์แล้ว
ดีใจจัง ที่มีควีนอยุ่เป็นเพื่อน.
ผ่านไปแค่ประมาณ 8ชั่วโมงเอง
ยินดีด้วยนะ
ขอต้อนรับเข้าสู่ช่วงเวลาใหม่ที่จะเกิดอารัยก็ให้มันเกิด
อยากทำรัยก็ทำ(ตามความเหมาะสม)
แต่ที่สำคัญ อย่าให้ใครมาโจมตีเราได้
ดูตัวเองสะด้วย ถ้าไม่แข็งแรง ภูมิต้านทานน้อย ชั่วโมงบินต่ำ
ก็เฟดตัวเองออกมา
มันเป็นวัฏจักรควีน มันหมุนไปเรื่อย เรื่อยแหละ
หมุนช้า หมุนเร็ว แต่มันก็หมุนอยู่
นี่ก็เหมือนโอกาศ ที่เค้าเคลียร์ทาง ให้เราเจออย่างอื่นที่ดีกว่า
หรือ อาจจะแย่กว่า ไว้เป็น study case (สะสมชั่วโมงบินไง)
ต่อไป จะได้control ได้ แล้วจะได้เล่นกับอุปสรรคที่เข้ามาอย่างสนุกสนาน
(เขียนไป เขียนไป ยิ่งอารมณ์ดี เหมือนเคลียร์กับตัวเอ่งดีอ่ะ สอนตัวเองนี่มันง่ายดีจัง เชื่อฟังกันดี)
าเคจบเหอะยาวแล้ว เคลียร์แล้ว
ดีใจจัง ที่มีควีนอยุ่เป็นเพื่อน.
ไม่อยากไป ไม่กล้าอยู่
ทำมัยจะไม่อยากทำอารัย
มีตั้งเยอะแยะ นึกว่าจะมีเวลามากกว่านี้
ถ้าเป็นอย่างงี้ อย่ามีเลย
ถ้าไม่มีความรู้สึกอารัยเลย มันไม่เป็นอย่างงี้หรอกนะ
รอ อีก ได้ มั้ย อ่ะ รอ นะ
เป็นอย่างงี้กันหมดเลย ไหนบอกจะอยู่งัย
อยู่แบบไหนก็ได้ ไหนบอกอยุ่ได้
แค่พูดครั้งเดียว ก็พยายามมากแล้ว
ให้ต้องพยายาม หลายๆครั้ง
แล้วทำได้แค่พูด จะเชื่อหรอ
ไม่รู้อ่ะ แต่ตอนนี้ควีนอยุ่ที่เดิม.
มีตั้งเยอะแยะ นึกว่าจะมีเวลามากกว่านี้
ถ้าเป็นอย่างงี้ อย่ามีเลย
ถ้าไม่มีความรู้สึกอารัยเลย มันไม่เป็นอย่างงี้หรอกนะ
รอ อีก ได้ มั้ย อ่ะ รอ นะ
เป็นอย่างงี้กันหมดเลย ไหนบอกจะอยู่งัย
อยู่แบบไหนก็ได้ ไหนบอกอยุ่ได้
แค่พูดครั้งเดียว ก็พยายามมากแล้ว
ให้ต้องพยายาม หลายๆครั้ง
แล้วทำได้แค่พูด จะเชื่อหรอ
ไม่รู้อ่ะ แต่ตอนนี้ควีนอยุ่ที่เดิม.
วันพฤหัสบดีที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2552
ผู้พิทักษ์ไอ่ขี้เกียจ
ตัวขี้เกียจนี่มันแรง จิง จิง
มันชอบชนะด้วยนะ
พอจะไปไหน = ไม่ไป ดีกว่าขี้เกียจ
พอจะจัดห้อง = ไม่ทำ ดีกว่าขี้เกียจ
พอจะจัดไฟล์ = ไม่เอาดีกว่าขี้เกียจ
และอื่น อื่น ขี้เกียจ
พอมารู้ตัวเหมีอนโดนขัดลาภ พลาดอารัย อารัยมาเยอะเลย
ความขยันทนไว้ไหวแล้ว ตะโกนว่า "เออ...มึงไม่ทำกูทำเอง"
มันชอบชนะด้วยนะ
พอจะไปไหน = ไม่ไป ดีกว่าขี้เกียจ
พอจะจัดห้อง = ไม่ทำ ดีกว่าขี้เกียจ
พอจะจัดไฟล์ = ไม่เอาดีกว่าขี้เกียจ
และอื่น อื่น ขี้เกียจ
พอมารู้ตัวเหมีอนโดนขัดลาภ พลาดอารัย อารัยมาเยอะเลย
ความขยันทนไว้ไหวแล้ว ตะโกนว่า "เออ...มึงไม่ทำกูทำเอง"
เออ ... ความขยันไม่ออกมาตั้งแต่ตอนแรกว่ะ
ป่านนี้ก็ไม่ต้องพลาด อารัย อารัย ไปตั้งเยอะ.
ป่านนี้ก็ไม่ต้องพลาด อารัย อารัย ไปตั้งเยอะ.
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)