วันศุกร์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2553

บ่นบ่น


(กำลังออกไปคาร์ฟูกัน)



วันเสา ที่30 แล้วหรอนี่ เมื่อวานยังปีใหม่อยู่เลย เร็วเนอะ

งัยควีน สบายดีสินะ

สบายดี ปีนี้เราชอบทำอะไรเสี่ยง เสี่ยง ตื่นเต้น ตื่นเต้น อะไรที่มันใหม่ ใหม่
ไม่รู้ทำไม ไม่รู้อะไรมาสะกิดให้รู้ตัวว่า อยากโลดโผน ตั้งแต่ พิจิกา ปีที่แล้วอ่ะ
รู้สึก อยากทำอะไรที่มันกระชาก กระชาก ไม่คิดอะไรล่วงหน้า หรือ ถ้าคิดล่วงหน้าก็ต้องทำให้เร็วที่สุด ไม่รอนาน สงสัยจะกลัวไม่ได้ทำว่ะ ควีน เนอะ^^
ก็ดูสึนามิ ดูพายุเกย์ ดูเฮติดิ มีบอกล่วงหน้าสะที่ไหน
อยู่ๆ น็อคไปเฉยๆ ไหลตาย หรืออะไรsomething ก็เสียดายตายดิ
อยากทำไร ทำเลยควีน แล้วเดี๋ยวค่อยมาปลอบกันที่หลัง
ต่อจากนี้ไป ทุกอย่างต้องไม่เกิดตามดวง ตามวาสนา ตามที่พระเจ้าเขียนไว้
แต่ต้องเกิดขึ้นเพราะเป็นสิ่งที่ควีนต้องการ เป็นสิ่งที่ควีนเลือกเองณ
อย่างงี้ดิ ถึงจะเท่ห์ ใช้ประโยชน์กับชีวิตที่เหลือให้เต็มที่
ก่อนจะมีความคิดเซ็ง เซ็ง ออกมา
ก่อนที่เราจะเอื่อย เอื่อย เรื่อย เรื่อย รออะไรให้มันเป็นไปเองเนี่ยนะ ไม่ได้ว่ะ ไม่มีเวลา

อื้อ เมื่อวานเปลี่ยนชื่อแล้วนะ คุณแม่ขอร้อง
ก็เพิ่งรู้นะ ว่าโรคภัยไข้เจ็บ ถ้าใครจะเป็นนี่ มันสแกนจากชื่อหรอ
ไอ่แบบปวดหัว ปวดท้อง ปวดตา หน้ามืด เป็นลม พอเห็นชื่อ กัญญาวีร์ แล้วมันจะต้องมาหยุดที่กูทุกที
แม่เลย ไปหาหมอ แล้วเค้าบอกต้องเปลี่ยนชื่อนามสกุลอ่ะ เอาฮาหรืออะไรเนี่ย
แบบ เปลี่ยนชื่อแล้วนะ ไม่ใช่กัญญาวีร์แล้วนะ โรคภัยไปที่อื่นไป ชิ่วชิ่ว นี่ไม่ใช่กัญญาวีร์ ประมาณนี้หรอ
อือ ดีดี ไม่เบื่อดี ได้เปลี่ยนชื่ออีกแระ เหมือนได้สนุกกับอะไรอีกอย่างนึงดี
ทางการแพทย์รักษาไม่หาย ต้องพึ่งไสยศาสตร์แล้วอ่ะ ดู๊!!!
(แต่เปลี่ยนมาวันแรก กลับบ้านมา ปวดหัวอ้วกเลยอ่ะ นอนตั้งแต่สองทุ่ม หึเปลี่ยนชื่อแล้วนะ ยังจำกูได้อีกหรอ นี่ไม่ใช่กัญญาวีร์นะ นี่ครีนะ โรคภัยนี่มันจำควีนแม่นเว่ย)

วันนี้ไปทำบุญชื่อใหม่ กะแม่ และก็บ้านเฟอนมา ชวนควีนทำบุญกะพระ เข้าวัดเข้าวา พาควีนไปฆ่าวัวดีกว่า น่าจะบาปพอกัน ไม่รู้ดิ ไม่เลื่อมใส พระวัด รัยงี้เลยอ่ะ เด่วนี้แบบ ชื่อวัดนี้ต้องตามหลังด้วย จำกัดมหาชนนะ
เค้าการค้าเกินอ่ะ คนไม่ทำ หรือ ทำเท่าไหร่ก็เรื่องของเค้าดิ ทำไมต้องกำกับ ทำไมต้องบังคับ ไม่ไหวนะ
ทำบุญกะคนขาดโอกาส คนจน คนแก่ เด็กหิวโหย อย่างงี้ควีนว่า ได้เยอะ กว่าเยอะเลย พวกเค้าน่าสงสาร

เด่วหาความหมายของชื่อมาลงไว้ดีกว่า ชอบมากเลย ความหมายดี ดีแบบอย่างที่เราต้องการอ่ะ

วันพุธที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2553

ขั้นระวัง(เตรียมตัวไป)



วันนี้กลับบ้านแระ ความฟุ้งซ่านจะได้น้อยลง ควีนจะได้สวยขึ้น เริ่ดเชิดหยิ่ง ไม่จิก ไม่ตาม ไม่ถาม อยู่บ้านแล้วโทสับจะอยู่ตรงไหนไม่สนนะ มีพ่อ มีแม่ มีคิง มีเน็ต ไม่สนใจอย่างอื่นเหมือนกัน ไม่ต้องสนใจอะไรเหมือนที่พี่บอนอยู่ในโลกของพี่บอนอ่ะ (แหม่....มีประชดประชันคนเดียว)

แต่ยังอยากมองเห็น ยังเป็นห่วงอยู่มาก อยากทำให้พี่บอนขึ้นมาจากตรงนั้นให้ได้
เห้อ พอพูดงี้ก็ทำให้ความต้องใส่ใจพี่บอนกลับมาอีกแล้วดิ อยากเหวี่ยงๆ ซะจิง จิง เหนื่อยใจ แต่พี่บอนไม่ได้ผิดอะไรเลยอ่ะ ก็แกเป็นของแกอย่างเงี้ย จะให้แกทำไงล่ะว่ะเนอะ

บางทีพี่บอนดูน่าเอ็นดูไม่มีพิษสงอะไร บางทีร้ายกาจเป็นปีศาจชอบทำให้เราน่าสงสาร เสียใจ

เอาไงกันดี ปล่อยให้อะไรเป็นไปเรื่อยๆดีกว่า ดูพี่บอนเค้าเป็นงี้แหละ อยู่ไปเรื่อยๆเอื่อยๆ ให้พี่บอนได้รู้จักควีน จนควีนเป็นตัวของตัวเองพอ ถ้าควีนเป็นตัวเองแล้ว แล้วไม่โอเค นอกเหนือการคอนโทรล อันนี้เคลียเลย
"ก็ต้องยอมรับอ่ะ"(ไม่รู้ถึงวันนั้นควีนจะทวงคำนี้รึป่าวนะ)

ตอนนี้ยอมถือไพ่ต่ำกว่า จนกว่าพี่บอนจะเลิกได้อ่ะ ควีนจะได้รู้สึกหมดห่วง หลังจากนั้นนะ ถ้าควีนเหนื่อย ควีนไม่ไหว ควีนไม่ทน ยอมมาแบบhurt ควีนก็ต้องทำอ่ะ บางอารมณ์ควีนก็แมนอย่างไม่น่าเชื่อนะ อย่าลองรู้เลย.


note: ระวังนะพี่บอน จู่จู่ควีนอาจกำลัง เตรียมตัว แล้วก็ไปซะเฉยเฉย
----------------------------------------------------------------------------------------------------------





วันพุธที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2553

คำสาปไม่ศักดิ์สิทธิ์

"ถ้าควีนเดินมาทางนี้
ควีนจะเสียใจ
นาน นานไป
ความร่าเริงสดใสจะหายไป
จะยิ้มได้น้อยลง"




note: ฟังแล้วปวดร้าว เหมือนโดนคำสาป

จงลืม....เพี้ยง


การที่ต้องอยู่กะคนที่มีความหลังนี่มันน่าลำคาญใจนะ......รู้ป่ะ?
มันจุกจิกใจอ่ะ ทำอะไรก็รู้สึก ได้รับไม่เต็มร้อย
พูดอะไรมาก็รู้สึก..........ใช่พูดกะเราป่ะว่ะ?
เอาจริง จริง ยังไม่ลืมกี่เปอร์เซนต์?
เอาจริงนะ เลือกมาเลย?
เอาจริงนะ ควีนไม่ไปไหนหรอกจะบอกให้!!
ทนได้ด้วย ....... สมน้ำหน้า เราทนได้
ไม่รู้ดิ ดูออกว่าเราก็ทำได้ fighting
เพราะเราสวย รวยเสน่ห์.........ห้หาหาห


note: ใจคนเราอยากเย็นเกินไป ไม่เห็นต้องทำให้ยากเลย

วันเสาร์ที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2553

the must2010


  1. ดูแลเรื่องอาหารการกิน ผัด พริก ผลไม้
  2. ออกกำลังกาย ซิทอัพ กระโดดเชือก วิ่งรอบม.
  3. นอนไม่เกินเที่ยงคืน
  4. บริหารเพลงเจ๋ง ๆ เสนอให้ตัวเอง
  5. ดูแล และ force พี่บอนให้ประสบความสำเร็จ ตามเงื่อนไข
  6. ใช้ภาษากาย กะพ่อแม่ และ เพื่อน พยายามนะควีน เด๋วก็หายเขิลเองแหละ เราเป็นผู้รับ เรายังรู้สึกดีเลย เรามาเป็นผู้ให้มั่งดิ จะได้ไม่ต้องเสียใจ เหมือนตอนเสียไผ่ไป
  7. เอาความหวานออกมาใช้
  8. ทำตัวให้มีระเบียบ รวบรวมเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า ให้อยู่ในสายตา จะได้รู้ว่าอะไรหาย อะไรพัง(คือรักษาของอ่ะ)
  9. บริหารการเข้าสังคม จะไม่ทิ้งเพื่อนทุกกลุ่ม แต่คงไม่อิสระเต็มที่เกินไป อย่างปีที่ผ่านมา อาจต้องแข็งแกร่งในการปฏิเสธมั่งล่ะ (คงกล้า) แต่stand by สำหรับ ไอ่หง ขวัญ ณุต ข้าว พ่อแม่
  10. บริหารเรื่องตังค์ จม.แจ้งค่าใช้จ่าย จัดระเบียบการจ่าย และ controlค่าใช้จ่าย
  11. พยายามให้ของขวัญตัวเอง วงเงิน 1,000 บาท ซื้อเสื้อผ้า ของใช้ ที่ทำให้รู้สึก เราได้ดูแลตัวเองแล้ว
  12. present เพลงเจ๋งๆ ให้คนรอบตัว เค้าจะได้เจอสิ่งใหม่ อย่างที่เราอยากเจอ และ จะได้คุยเรื่องเดียวกัน
  13. ควบคุมน้ำหนัก ต้องไม่เกิน 53กิโล (ตอนนี้51แล้วรู้สึกดีจัง)
  14. ดูแลผิวหน้า ผิวตัว ถึงยังไม่มีปัญหาอะไร แต่ก็ต้องรักษาไว้ จะได้บริ๊งค์ บริ๊งค์ อ้วนรับได้กว่าหน้าแก่นะย่ะ เอ้อ อย่าลืมเรื่องผิว ถ้าขี้เกียจทาโลชั่น ก็ทาออยหลังอาบน้ำอย่างเดียวก็ได้
  15. นวดออยก่อนใส่ถุงเท้านอน
  16. รีดผ้าก่อนเข้าตู้ (แม่คงดีใจ)
-----------------------สุดท้ายนี้ขออย่างเดียว ขอให้ทำให้ได้^^--------------------------------

วื้อวึนวุ่นวาย

อาทิตย์ 10มกรา
สิบโมงแล้ว

6.50 ตื่นไปวิ่ง(หาเรื่องฟังเพลง อากาศดีดีที่มีในเวลาเช้า)
8.00 กลับมานั่งเมื่อยที่หน้าบ้าน
8.25 เปิดเน็ตหาเนื้อร้องและรูป เพลงsweet marry อยากร้องเพลงนี้แบบมีวง
10.00 ขณะนี้ยังไม่ได้อาบน้ำ
- เริ่มง่วงนอนต่อ
- พยายามเรียนรู้การทำบล็อค แล้วก็ต้องหงุดหงิด สมองไม่รับเพราะไม่ตั้งใจ หรือมันเขียนกันไม่รู้เรื่องว่ะ นึกถึงคุณครูพี่โต บล็อคเค้าโตเร็วเชียว
- โทรไปหาเฟอน หวังชวนไปตัดผมที่รังสิตกัน มันดันอยากไปเดอะมอลล์ เซงอ่ะ อยากตัดจะขาดใจ ทรงนี้ก็ชอบอยู่นะ แต่มันมีคำสั่งมาจากสมองซีกไหนก็ไม่รู้อ่ะ ว่า ต้องตัด ต้องตัด ต้องตัด ต้องตัด
- วันนี้ต้องไปนอนหอ เพราะต้องเอาชุดไปให้ไอ่หง ไปตอนไหนดี อยากไปเย็นๆ แต่กลัวพอเย็นแล้วจะขี้เกียจ เด่วก็ตัดปัญหาไม่ไปซะอีก
- โทรศัพท์โทรออกไม่ได้ อยากจะคลั่ง บ้าบอมาก เดือนนี้จ่ายค่าโทรศัพท์ไปสองครั้งแล้ว วันนี้จะเป็นครั้งที่สาม บ้าอะไรของมันว่ะ อุตส่าห์จดทะเบียน ว่าจะได้ไม่ต้องลืมเติมอีก แต่พอมาทำจดทะเบียนมันวื่อวึน กว่าเดิมนะ ค่าโน้นค่านี้ มาเก็บที่บ้านเลยมา หลายเรื่อง
- ออกไปพร้อมเฟอนเลยละกัน ขนเงินไปสักคันรถ ทำมันให้หมดทุกอย่าง รบเร้าดีนัก ค่าโน้นมั่ง นี้มั่ง จ่ายให้หมดๆอ่ะ จะได้ไม่มีให้จ่ายอีก..............หือ เอางั้นหรอ555 ไม่เอาอ่ะหนูกลัวลำบาก

note : เด่วจะเขียนลิส ที่กะว่าจะทำในปี2010

วันศุกร์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2553

จดหมายถึงพี่บอน#1







เบื่อพี่บอนเลย
พรุ่งนี้จิง จิง หยุดงาน
แทนที่จะเป็นคืนนี้ที่จะได้คุยกันนาน นาน
ให้มันได้อย่างงี้
แล้วคืนนี้ควีนก็ต้องนอนคนเดียวอ่ะดิ
.................................................
พี่บอนอ่ะ ระวังควีนจะเอาคืน!!
มาทำเสียงงัวเงีย มาน่ารักใส่ เด่วเลย^^


note: ทุกครั้งที่คิดอารัยก็ตาม ตบท้ายด้วยทุกประโยคคือ เราจะอยู่กันได้นานป่ะพี่บอน?
อยู่ด้วยกันสักพักเนอะ ควีนยังอยากดูแลพี่บอนว่ะ ขอเวลาให้ควีนโชว์ฝีมือก่อนละกัน

ฝันดีนะค่ะ ตื่นมาคิดถึงควีนนะ ช่วงนี้ให้พี่บอนเลย (bon time)^^

hurt

"ควีนเป็นไรอ่ะ พี่เห็นควีนนอนตอนเที่ยง ทุกวันเลย"
"ไม่ลงไปกินข้าวหรอ"
"เลิกเรียนแล้ว พี่หาควีนไม่เจอเลย หายไปไหนอ่ะ"
"แกอยู่ไหนว่ะควีน ไม่ค่อยเจอเลย"

ขอบคุณทุกคำถาม
มันทำให้เรา น้ำตาตกในทุกทีT_T
เราไม่อยากเจอใครว่ะ
ไม่อยากไปกินข้าวเที่ยง
ไม่รู้จะนั่งรอใครหลังเลิกงาน
ไม่รู้จะนั่งเล่นตรงไหน
รู้ว่าทำตัวเอง แต่อยากทำอ่ะ อยากเฮิทเรืองณุตสักพัก
รู้สึกว่าตัวเองอกหักอ่ะ
วันเหงาทะแม่ง ทะแม่งนะ อยากกอดไอ่ณุตแล้วร้องไห้เลยอ่ะบางที
กูไม่มีมึง กูไม่บาลานท์เลย ก็ไม่ปกติว่ะ